روند تولید نشان می‌دهد که فواید سلامتی و ارزش‌های تغذیه‌ای انار و پوست انار را به‌سرعت به یکی از مواد غذایی اصلی رژیم غذایی انسان در ایالات متحده تبدیل کرده است.
از سال 2007 تا 2012، تعداد مزارع انار و هکتارهای کشت میوه به ترتیب از 599 مزرعه و 24517 هکتار به 1056 مزرعه و 32887 هکتار افزایش یافت.
این میوه را می‌توان به روش‌های مختلفی مصرف کرد، از میان‌وعده خوردن به تنهایی یا افزودن آن به فنجان‌های میوه، کیک، سالاد، سوپ، سس و بستنی.
این میوه معمولاً آب‌میوه می‌شود و به تنهایی مصرف می‌شود، یا به نوشیدنی‌های الکلی (به عنوان مثال شراب)، آب نبات (مانند آب نبات‌ها و صمغ‌ها)، نوشیدنی‌های میوه‌ای مخلوط، ژله‌ها، پودینگ‌ها، سالساها، سس‌های سالاد و شربت‌هایی مانند گرنادین که استفاده می‌شود، اضافه می‌شود.
برای طعم دادن به نوشیدنی ها و دسرها علاوه بر این، مصرف انار مصرف غذاهای سنتی قومی مانند فسنجان ایرانی را نیز تشویق می کند، خورش (اردک/مرغ) حاوی گردو و آب انار/شربت است.
استفاده از انار برای درمان انواع بیماری ها سابقه طولانی دارد و شواهد علمی کنونی نشان می دهد که این میوه منحصر به فرد فواید سلامتی دارد.
بیش از 120 ماده شیمیایی گیاهی مختلف از آب انار شناسایی شده است و سطوح آنتی اکسیدانی آن بالاتر از چای سبز و شراب قرمز گزارش شده است.
همچنین گزارش شده است که مصرف میوه یا آب انار می تواند التهاب را کاهش دهد، با بیماری قلبی مبارزه کند، سرطان را مهار کند و اثرات پیری را کاهش دهد.
در هر انار صدها آرل وجود دارد و هر آرل “کیسه” یک دانه کوچک به نام جنین را در خود جای داده است که می تواند نرم یا سخت باشد.
طعم ترش و شیرینی با طراوت انار در بین مصرف کنندگان محبوب است. 8 اونس سرو دارای 150 کالری است و منبع خوبی از فولات و پتاسیم و منبع بسیار خوبی از ویتامین K است.
حتی شواهد محدودی وجود دارد مبنی بر اینکه میوه انار حاوی خواص ضد ویروسی و ضد باکتریایی است که از بیماری های ناشی از غذا محافظت می کند.
برای بررسی بیشتر این فرضیه به تحقیقات بیشتری نیاز است.