از آنجایی که حنا یک ماده نیمه شفاف است، اگر سایه شروع روشن باشد (در این مورد آن را روشن تر می کند) یا تیره (در اینجا به جای آن آن را افزایش می دهد) رفتار مشابهی ندارد.
رنگ حنا دست در واقع، تمایل به تجمع و تیره شدن دارد.
این یک اثر نامطلوب برای کسانی است که به دنبال رنگ های گرم و مسی هستند (که تا حدودی کم رنگ هستند)، در حالی که برای رنگ های سرد و قهوه ای عالی است.
رنگ‌های متنوعی از حنا در بازار موجود است که می‌توان آن‌ها را به تنهایی یا با توجه به نیازهای شخصی رنگی ترکیب کرد.
این پرکاربردترین نوع است که سایه آن به غلظت لوزون بستگی دارد.
انواعی که بیشترین کاربرد را پیدا می کنند عبارتند از: حنای یمن (رنگ متمایل به قهوه ای)، حنا تازارین (رنگ قرمز بسیار گرم ماهاگونی)، حنا راجستان (رنگ قرمز سرد، با بازتاب های قهوه ای)، حنای مصری (رنگ قرمز مسی، با به بلوند).
از سبزی متفاوتی به نام Indigofera Tinctorium تولید می شود و رنگ بسیار تیره ای را تضمین می کند که نزدیک به قهوه ای تیره است.
نوع حنای سیاه دودی نیز وجود دارد که بدون از بین بردن درخشندگی مو، سایه رنگی مات تری می دهد.
این ماده که از گیاه Cassia Obovata گرفته شده است، یک رنگدانه بی رنگ است و به همین دلیل فقط برای نرمی و درخشندگی بیشتر به مو استفاده می شود، اما برای رنگ کردن مو استفاده نمی شود.
قهوه ای حاوی لاوسونیا اینرمیس است و با نیل، آلکانا و فرانگولا مخلوط می شود تا رنگ قهوه ای به دست آید.
حنای بلوند که کمتر از بقیه رایج است، اما برای داشتن انعکاس های طلایی عالی است، حاوی غلظت کمتری از لاوسونیا است، برای جلوگیری از تیره شدن بیش از حد رنگ، و به طرز ماهرانه ای با گیاهان دیگری مانند زردچوبه و بابونه که مسئول رنگ بلوند مشخص هستند، مخلوط می شود.